Alpha & Omega, Thank You For The Everlasting Love

►

Thank you for Your love, so extraordinary I could not comprehend.

Thank you for your grace even if I don't deserve it, even if I offended You, even if I disobeyed and rebelled.

Thank you for pursuing me even if I'm not lovely, choosing me even if I'm not worthy.

Thank you for guiding me everyday, for protecting me in all my ways.

Thank you for being there when my heart wants to explode, when I'm broken.

Thank you for giving me rest when I'm so tired.

Thank you for being my strength when I cant take anymore step.

Thank you for being my wisdom when I dont know what to do.

Thank you for being my light when I cannot see anything but darkness.

Thank you for being my hope when all else failed.

Thank you for being my certainty when I'm confused.

Thank you for being right when all is wrong.

Thank you for being my satisfaction when I want to crave for something else.

Thank you for your wide open arms when I wanna run back to you.

Thank you for you are my only rightousness.

Thank you for being my everything cause I am nothing.

Thank you for loving me even if I'm unaware.

Thank you for supplying the air I breathe everytime.

Thank you for carrying me, for carrying the cross for me.

Thank you for fighting for me.

Thank you for restoring me when I deserve nothing but to die.

Thank you for dying just for me to live.

Thank you for hiding me, for being my shelter when it's raining cold outside.

Thank you for being my comfort when no one knows I need it.

Thank you for holding me close to your heart.

Thank you for moving the heavens and earth, even the history, just for you to find me.

Thank your the plans you had for me that I need not to be worry.

Thank you for being so patient with me even it took you so long..

Thank you for setting me free.

Thank your for not condeming me even if You're holy, holy, holy.

Thank you for mercy even if I deserve death in your justice.

Thank you for cutting my chains that I may dance with you.

Thank you for rising up hope when my faith is dead.

Thank you for being so victorious that I may too.

Thank you for reigning still, for bring in charge of everything that I need not to worry about tomorrow, or about anything.

Thank you for being my first love.

Thank you for creating me that I may live with you.

Thank you for rising up the sun everyday and letting me feel the heat of your love.

Thank you for being my reward even If I'm undeserve.

Thank you for making me complete - for filling up the hole in my heart.

Thank you for everything. Words cannot express the gratitude I had here. I'm forever Yours.

Tuesday, September 4, 2012

Tag : God's Romance, Spritual Marker

EvangeLigaw

►

Old school na ang katagang ito para sa mga kabataang Kristyano. Ngunit para sa kaalaman ng mga hindi nakakaintindi, ang Evangeligaw ay ang pagsheshare ng gospel ng mga Kristyano sa kanilang sinisita na hindi mananampalataya para maging legal o payagan ng simbahan o ng mga magulang ang kanilang relasyon. May kaakibat itong famous line na "malay mo, makilala niya si Lord dahil sa iyo"

Sinabi ni Paul sa 2 Corinthians 6:14 na hindi tayo maaring makipagrelasyon sa mga hindi mananampalataya. Ngunit tila walang linaw sa mga kabataan kung bakit nga ba ayaw ni Lord? At dahil hindi naiintintindihan ay hindi sinusunod. Madalas pang itanong sa Panginoon, "bakit ba Lord? Ayaw mo ba akong maging masaya? Akala ko ba mahal mo ako?"

Hindi dapat pagdudahan ang pag-ibig ng Diyos sa atin. Sinasabi niya ito sa atin dahil mahalaga ito Kaniya. Kung hindi importante sa Panginoon ang ating relasyon, bakit pa niya pag aaksayahan ng panahon upang maisama ito sa Bible at maiparating sa atin? Kung hindi tayo mahal ng Panginoon ay dapt na hinayaan Niya lang tayong mapunta sa kung sino sino lamang. Nais ng Panginoon na sumunod tayo upang matikman natin ang inihanda Niyang plano para sa atin. Nais niyang maranasan natin ang the best at ang the fullest sa ating lovelife. Gusto Niya tayong maging masaya hindi lang sa ngayon kundi maging sa hinaharap.

Ang EvangeLigaw ay hindi mabisang paraan. Wala pa akong nabalitaang successful na relasyon na dumaan dito. Ang tanong marahil ng Panginoon, "Paano mo siya sheshare-an ng magmamahal ko, kung ikaw mismo, hindi mo naiintindihan kung gaano kita kamahal?"

Saturday, August 18, 2012

Laki sa Church. Laki sa layaw

►

Katulad ng iba, laki din ako sa sa church. Mulat ang aking murang isipan sa mga gawain sa simbahan gaya ng paghahayo, evangelism at iba pa. Alam kong maraming kailangang makakilala sa Panginoon ngunit isang araw, napakwestyon ako, "bakit ang dami kong kababata sa church na naiwan?" Maraming mga magulang sa aming church ang nagtataka sa mga nangyayari sa kanilang mga anak gayong lumaki naman ang mga ito sa kanilang tabi habang nasa gawain ng iglesya. Bakit nang nagsi-lakihan sila ay tila nakalimutan nilang lahat ang aming mga natutunan? Ngayon, salo nila ang iba't ibang expextations at madalas masabihan ng " Kristiyano ka pa naman", "Anak ka pa naman ni.. " , "Anak ka pa naman ng Pastor"..
Kailanman, hindi dapat i-assume na ang mga batang lumalaki sa simbahan ay lubos na naiintndihan ang ginawa ng Panginoon sa kanila. Hindi rin dapat isipin na kesyo Kristiyano ang magulang ay Kristyano na din ang anak. Walang apo ang Diyos. Importante ang pakikipagtulungan ng simbahan at mga magulang sa pagpapalaki ng mga anak.
Sabi ni Haring Solomon sa kaniyang obserbasyon sa Proverbs 22:6, Train a child in the way he should go, and when he is old he will not turn from it. Hindi niya sinabing ituro lamang. Sinabi niya na hubugin ang mga kabataan kung saang daan dapat sila naroon. Ibigsabihn, dapat ito ay constant at matinding pagmamatiyag.
Simulang tumungtong ang isang kabataan sa highschool ay nagiging kritikal ang lahat. Ang hudyat na sumasagot na ang isang kabataan sa kaniyang magulang ay senyales na may sarili na itong kakayahang magdahilan, mag isip at magdesisyon. Ang paniniwalang minana niya sa kaniyang mga magulang ay dapat ng suportahan nang masmalinaw. Ang pag-ibig ng Panginoon ay lubos na dapat niya ulit matutunan upang maintindihan niya ito ng masmabuti. Dapat siyang suportahan sa pagdalo niya sa gawain ng mga kabataan sa simbahan upang hindi siya maiwan, magkaroon ng mga panghabang buhay na mga kaibigan, hanggang mahubog siya sa pagigng totoong pag-asa ng bayan. Ang simbahan ay maginvest sa kabataan dahil ito ang kaniyang hinaharap. Ito ay dapat na mayroong matibay na youth ministry na nakasentro sa Panginoon at hindi sa kasiya siyang gawain lamang. Anong silbi kung aktibo ang simbahan ngayon kung wala naman itong tiyak na kinabukasan?

Ang mga kabataang lumalaki sa simbahan ay hindi dapat iwanan na lamang basta basta. Hindi dapat mag-assume na maayos ang mga buhay nila dahil sila'y mga anak ng Kristyano. Katulad ng mga nasa labas ay spiritually lost din sila at may personal na relasyon sa Panginoon na iba sa kanilang mga magulang. Dapat ay patuloy na diligan ang mga binhi na itinanim sa kanila noong kami ay bata pa.

Ito'y responsibilidad ng lahat- ng mga magulang, simbahan at gayun din ang mga kabataan.

Tuesday, August 14, 2012

Tag : observations

Canon Philippines Price 2012

►

Para sa mga nais bumili ng camera, bumaba na ang presyo ng Canon mula noong January

Friday, July 20, 2012

Tag : Camera, Canon, Philippines, Price

Gala sa Ilocos Norte - Ang Pagdating!

►

After ng napakatagal na pagiipon, pagbabasa ng mga blogs ay natuloy din kami ng bestfriend ko sa aming destination last week. Marahil maraming hindi lahat nang nasa plano ay natuloy at may mga lugar na hindi napunatahan - ay nasulit naman namin ang aming Ilocos Tour.

Hindi kami sumabi sa dagsa ng mga tao kaya nauna kami ng isang linggo. Dahil hindi naman maraming tao ang pumupunta sa Ilocos ay wala kaming choice kundi sundin ang schedule na available lamang sa Partas. Medyo napagastos more than sa expected dahil nag delux bus na lang kami. Pero sobrang sulit naman dahil napaka comfortable & mabilis.

Partas Delux Bus

Pagdating namin ng Laoag, naghanap kami ng makakainan. Dahil mahilig kaming maglakad, hindi na gaanong malayo para sa amin nang maabot namin ang Muncipal Hall na malapit sa Dapayan - Ti.

Dapayan-Ti Amianan

Maraming tindahan sa Dapayan - Ti. Pero syempre, ang inuna namin ay Bagnet at Longganisa.

Bagnet!

Hindi naman magkakalayo ang mga tourist attraction sa Laoag. Kaunting lakad lang ay makikita mo sila.

Laoag City

Sinking Bell Tower

Laoag Market

Ilocos Norte Museum

Sarado pa itong Museum nung dumaan ako. Quarter to 8 palang noon.

Tobacco Monopoly Monument

Katapat nito ang Ilcoos Norte Capitol

Bus going to Pagudpud

Malapit ito sa Ilocos Norte Museum.

Mga details:

Thursday - March 28, 2012

8:00 PM Cubao to Laoag via Partas Bus - P917.00

5:30 AM Arival at Laoag

5:45 AM Breakfast at Dapayan Ti Amianan: Bagnetsilog : P80.00 Longsilog P80.00

8:00 AM Laoag to Pagudpud: P80.00

(Ang Next post ay Gala sa Laoag: Pagudpud (coming soon))

Sunday, April 8, 2012

Big Balloons Experiece

►

Friday, February 10, 2012 - Sobrang excited na talaga kong umalis. Dala ko lahat ng gamit ko papuntang office & nagka-count down sa sobrang pagka-excite...

Kasama ko ang mga ka-ministry ko, ang mga Creative WERKS ppl ng Marikina Christian Fellowship. To make the story short, 1030 PM na kami nakaalis ng sibilisasyon, kumain sa McDonald's Mindanao Ave para magdinner at nakarating ng 1:00 am, February 11, 2012 - sa Lourdes Heights Subdivision upang makitulog.

4 AM ang usapang alis namin para maaga pa kami. 3:30 pa lang, gising na kami. Excited si Miguel, sabi niya, "Tara na, takbo na tayo don". Yung iba, ayaw pang magising, niloloko na namin na, "Andyan na ung mga balloons sa labas". Not knowing na napakalayo pa pala namin. Halos 5 AM na rin kami narating sa field at sooooooobrag dami nang tao. Medyo ilang layers na rin ang mga tao mula don sa edge ng bakal. Pero siyempre, nakapwesto ng magaling ang lola niyo kaya nakapwesto pa rin ako sa pinakaharap. Sarap. Sulit!

Naglalakihan ang mga lenses ng mga photographers sa tabi ko kaya sobrang nahihiya naman akong maglabas ng camera ko. Akala ko noong una, hanggang tingin na lang ang mga mata ko, pero dahil once in a lifetime este a year pala ito, sige na ! picture na. Etong ilan sa mga nakuha ko

Syempre dahil first time iyon, marami akong napansin na mga hindi inaasahang bagay:

1) Ang mga Pilipino ay hindi talaga late. Ayon sa parking ppl don, 2-3 AM pa lang ay nagpupuntahan na ang mga tao. No wonder na magdating namin ng 5 am don ay marami nang naroon.

2) Magdala ng tent, sapin, karton, sun block, kumot, unan, kahit anong mapaglilibangan, extra batteries ng camera. Sa mga hindi pa nakakapunta, mejo weird na bakit parang may tulugan kang dala. Oo - maraming guamgawa nito. Siguroý sa sobrang dala ng pagod ay naglatag na ang mga tao. Kaya, nakigaya na rin kami. :) Sobrang tindi ng init ng araw-asahan na iyon.

3) May mga stuff, food & kung ano anong mabibili sa loob. Wala namang problema sa presyo nila, halos pareho lang sa labas kaya hindi hussle.

4) Asahang maliligo sa alikabok ang inyong sasakyang dala. Dusty sa parking space nila hindi sementado eh.

5) Sa sobrang daming tao, umasa ng heavy traffic & ayaw magbigayan papalabas sa parking.

6) Asahan din ang sobrang daming tao sa mga fastfood chains lalu na papauwi.

Tuesday, February 14, 2012

Tag : Balloons, CreativeWerks, fun, Hot Air Balloon, hot air balloons 2012, travel

Define: Work

►

"The LORD God took the man and put him in the Garden of Eden to work it and take care of it" - Genesis 2:15

We, professionals, sees our job/work in our own different perspectives. Some sees it as a blessing or may be curse. For some, as their source of identity. For some, work is their life.

"Work" became so distorted among us. So let's try to clear and reset our settings on how we see this gift.

Work is not a curse. Work is not created when man sinned against God. We all know that God created work and He himself worked before sin came. Work became distorted because of sin. This mindset has caused us to become lazy in what we are doing. Mediocrity came also. Oftentimes we say, "pwede na yan" or "okay na yan" and so we don't give our best in what we are doing. Sometimes, we just wait for Fridays or paydays for us to be able to do what we really want to do. Sometimes we've burnt out our passions, forget the real reason why we're working thus, it makes us lazy and God doesn't want that:

"Even while we were with you, we gave you this command: "Those unwilling to work will not get to eat." 2 Thessalonians 3:10

Too much work? For even God in the seventh day rested so us not to be overworked. We should know our priorities. We may say that we are working for our family yet we don't give time to be with them because of work. We may say that we are working to glorify God yet we don't even give time to be with God because of too work. What's the worth of success in our career if we don't have God or the people we value the most?

For what does it profit a man to gain the whole world and forfeit his soul? Mark 8:36

Work is not our source of self worth. Many of us became too much dependent on work, so they became too much arrogant when they're in the peak of their career and too depressed and lose life when work is taken away from them. Many trust only their work - that it is the only way that God would bless them and even limiting God's way of blessing them. Our identity and self worth should neither be based with our net worth nor in the position that we have in our work. Our identity and self worth should be based on Christ and we are the ones who should give our work its worth.

So how must we see work?

As Genesis 2:15 says, God put Adam in the garden for him to cultivate and work it.
Work is simply: God created work and give it to us so He could partner us in developing this world. We must work unto the Lord, whether it's in the secular or in church, and we should give it our best (Colossians 3:23) because God is our partner! God gave us different passions, interest and personalities in accordance with His design; put us in different gardens; allow us to help others; and make us feel the fulfillment.

“Work is the expenditure of energy (manual or mental or both) in the service of others, which brings fulfilment to the worker, benefit to the community, and glory to God.” - John Stott

Friday, November 11, 2011

The Woman's Redemption

►

I was just one of the Christian women who were once blinded by world's temptations. Before, I often caught my self "falling-infatuated" with non-Christian men. (With God's grace, He didn't allowed be to get into a relationship with one). Whenever this happen I really felt impure before Him. It was really miserable to be away from the One who really loved me because of being infatuated.

A chapter in a book of Bible got my attention. It was in Hosea Chapter 2. It was when God sees Israel's unfaithfulness. Verses 2 to 13 states how He felt for her that He wanted to punish her for what she has done.

"I will make her like a desert,
turn her into a parched land,
and slay her with thirst."

...

"I will punish her for the days
she burned incense to the Baals;
she decked herself with rings and jewelry,
and went after her lovers,
but me she forgot,”
declares the LORD."

Yes, He was mad. Reading this verses really showed how bad the woman was. She neglected His love and turned into chasing her lovers. Yet, the Lord still pursed her on verse 14 onwards:

“Therefore I am now going to allure her;
I will lead her into the wilderness
and speak tenderly to her."
..
"There I will give her back her vineyards,
and will make the Valley of Achor a door of hope.
There she will respond as in the days of her youth,
as in the day she came up out of Egypt."
...
I will betroth you to me forever;
I will betroth you in righteousness and justice,
in love and compassion.
I will betroth you in faithfulness,
and you will acknowledge the LORD.

Whoever woman reads this, this is the message that I got from Him:
The Lord wants to pursue you. Yes, He wants to allure You. He wants to fulfill your innermost desires because He wired you that way. He loves you and He values you. He wants you to feel, know and experience it. He thinks that you're priceless and worth fighting for even if you think you're not and you see yourself dirty. Yes He was mad because of the things you've done but He wants to give you a chance and He wants to forgive you. He wants to give you a new hope, not a dying false hope from this world. He wants you to remember the great things He has done for you - how He moved the heavens and earth for you. He wants to lead you to a place where there is no where to go and there He will tell you the things He wanted to say to you. His promises - they're still real. He'll fulfill it after all the failures and mistakes that you've done. He wants to love you and be with Him forever. He wants to clothe you with His love, His righteousness, with His righteousness and even faithfulness.
His love. It's so deep.

Thursday, October 20, 2011

Tag : God's Romance, Open Your Mind, Spritual Marker

Your love never fails - Jesus Culture (Chris Quilala)

►

Nothing can separate even if I ran away
Your love never fails

I know I still make mistakes
But You have new mercies for me everyday
Your love never fails

Chorus:
You stay the same through the ages
Your love never changes
There maybe pain in the night but joy comes in the morning

And when the oceans rage
I don't have to be afraid
Because I know that You love me
Your love never fails

Verse 2:
The wind is strong and the water's deep
But I'm not alone in these open seas
Cause Your love never fails

The chasm is far too wide
I never thought I'd reach the other side
But Your love never fails

Bridge:

You make all things work together for my good

http://www.youtube.com/watch?v=IoezWBPGRAc

Wednesday, August 3, 2011

Tag : Review of Related Literature

Studyante Times - Nakakamiss.

►

"Noong nag-aaral ka pa, gusto mong grumaduate na't kumita ng pera.
Ngayong kumikita ng pera, gusto mong bumalik sa nakaraan ng nag-aaral pa."
Umaga. Umuulan. Mahirap sumakay. As in napakahirap sumakay. Halos lahat ata ng taong nakatira sa barangay namin ay lumabas para lang pumasok. Grabe ang dami ng tao. Kaya naisip kong kunin na lang ang postal ID at Alumni ID ko sa school.

Siyempre, dahil hindi naman nagbago ang lifestyle ko nung nagkatrabaho. Sumakay ako ng jeep katulad ng nakagawian. "Manong, T.I.P, isa lang". Oo, hindi na "Manong, T.I.P, stujante, pakidaliaan.", na may kasama pang palingon lingon doon sa may likuan kung saan itinuro sakin ng google map na nakatira daw ung crush ko. (haha! kasama talaga to?). Hindi ko naman namiss ang Aurora Blvd dahil lagi naman akong dumadaan dito. Pero ang nagumpisang magbalik lahat ng alaala nang hinatak ko ang tali ng jeep upang pumara at bumaba sa aking destinasyon -- ang mahal kong si Alma. Si Alma Matter.
Pagpasok sa school, 'waw, iba na dito'. Wala na talaga akong kilalang mukha eh samantalang iisang taon pa lang naman akong namaalam. Napadaan sa may ilalim ng chapel. Sabay nagslow-mo kunwari sa isip ko ang mga panahong nagiistambay pa kami doon para sa booth ng aming org (Junior Philippine Computer Society) na lagi namang late magbukas. Habang naglalakad pa, ay natapat naman ako sa P.E. Center. Halos walang pagbabago. May itinatayong building sa kaliwa na kulay dilaw at mga tarpaulin o mga bakal sa itaas ng study area para sa mga napipintong paglagay nila ng mga billboard ng mga top notcher ng mga board exams. Bigla ko tuloy naisip, "sana, meron ding board exam ang mga IT". hahaha! sabay sabi ko rin sa sarili na, "buti na lang, wala.".
Hanggang sa may tumawag sakin, "Ate PJ!".. na mga nakasuot ng jersey na may tatak na "Angry Birds". Nagbasketball pala sila. Bakit? dahil CITE Week!!
Flashback flashback sa isip ko lahat lahat. Two years ago, monday morning, unang araw ng college week ay ako pa yung game master ng event. Katulad ng nakagiwan, kapag ini-english mo ang mga studyante, hindi ka nila papansinin. hahaha! (no comment sa narinig ko kanina).
Bumalik sa isip ko lahat ng mga nangyari. Sobrang nakakamiss nga. Lahat ng mga pinagkakaabalahan noon ay nakikita ko sa kanila ngayon. Para bagang sumakay ako ng time capsule. Buti na lang, wala doon ang mga classmates ko. haha!!
Masaya namang isipin na kahit parang madali lang lumipas ang college days ay lubos lubos, sulit sulit at wala akong pinagsisisihan. Kung sino ako noong mga panahong iyon ay nagdala sa akin sa kung nasaan ako ngayon. Masayang isipin na lahat pala ng iyon ay magbubunga rin

.
Oo, nakakamiss talagang maging studyante kung ikukumpara mo lahat ng responsibilidad. Nakakamiss lahat ng mga nakagawian;lahat ng oras na hawak mo; ang kakapalan ng mukha mong matulog sa klase kapag inaantok ka na kahit ndi ka naman puyat;ang ilang daang beses mong pagkakataong mabigyan ng desisyon kung mangongopya ka ba o hindi pag-quiz o exam;ang this-is-the-moment na mga reports mong hindi mo alam kung paghahandaan mo ba o hindi; ang mga nakakapressure na thesis na sobrang patayan sa overnights kahit na hindi naman lahat ay gumagawa, masabi lang na nag-overnight;ang mga recitations mong hindi napaghandaan na sana ay hindi ka mabunot ng prof mo dahil hindi mo alam ang sagot;ang mga sarap ng quizzes kapag nagreview ka at may baon ka pang reviewer na may maganda mong pagkakasulat;ang panibagong sem na sa simula sasabihin mong mageeffort ka;ang mga hinagpis mong minsan hindi nakitaan ng effort;ang mga karipas mong takbo dahil late ka na;ang mag hinihiram mong mga materials sa laboratory;yung mga tao sa room na hindi mo naman pinakakailaman;yung mga nakakainis na maiingay na pag-exam ay wala namang maisagot;yung mga baklang nagpapatawa't nanglalait;yung mga sipsip na iniisip mong favorit ng mga profs;mga green jokes ng mga classmates mo na kung babae ka, nakakaturn-off; at kung hindi mo naman nagegets ay iniisip mo kung ano iyon;yung crush mong ang tagal mong gustong makatabi pero hindi kayo nabigyan ng chance;yung birthday mong feeling mo importante sayo, pero sa mga friends mo ay "ano ba to, gastos!"yung paburito mong prof na sobrang galing magturo na sana ay lahat ng guro ay katulad niya;yung mga pag-rerent mo ng computer sa labas ng school na dapat ay hindi ka naman nagrerent dahil may pc ka naman sa bahay niyo;yung injustice na sinasabi mo na hindi naman magaling ung teacher samantalang hindi ka naman nag-aral;ang masarap na uwian at kwentuhan sa jeep na sobrang nakakatawa yung mga tinatawanan niyo ay tumatawa na rin pero nagpipigil yung ibang nakakasama mo sa jeep;ang sama samang paglulunch ng barkada na sa mga karinderya na student meal o mas mura daw kahit na may mga customer silang hindi student pero ganoon din ang presyo pero wait there's more! may libreng sabaw yon at oorder ka rin ng softdrinks, pag wala kang pera, tubig na lang;ang kulang na sukli ni manong sa jeep;ang paburitong pagkain ng barkada na feeling niyo kayo lang ang nakakaalam noon;ang sabay sabay na pag-akyat sa room at paglipag lipat ng building;ang mga profs na umaabsent, hindi naman nagsasabi pero masaya;ang panghihiram ng scientific calculator sa ibang kakilala sa ibang section;ang free wifi na napakadami namang nakikiconnect;ang mga mannerism ng mga profs na laging ginagaya;ang mga reports na bunutan na sana hindi ka mabunot;ang enrollment at bayaran ng tuition fee na pila galore!;yung times na pag-gagawa ka ng schoolwork ay uunahin mo pang magfacebook muna, relax daw;ang mga group review na bakit minsan, wala kang masagot?;ang pera mong laging nauubos dahil sa photo copy;ang kuhaan ng grades na sobrang pinagprepray mo kahit nasaan ka pa;ang gabi-gabi mong pag-uwi, tapos papagalitan ka ng mga magulang mo, tapos bukas, ganoon ulit ang buhay;ang christmas party ng barkada;yung mga nahuhuli ni maam na nangongopya, ayaw niya yon, pero pag nakita niya, wawarningan niya lang naman;ang mga picture-an times at video times;ang pagshe-share ng assignments at kapag checheck-an na ito ay panatag ka;ang mga group works na pag-ayaw mo ng kagroup mo ay sana, matapos na ito;yung prof na type mo na walang nakaka-alam na friend mo na type mo dahil either may asawa or baka type din nila;yung mga seminars na inattend-an mo, pero may natutunan ka ba?;college week na nakakapagod na masaya pero hindi lahat aatenand mo.at siyempre, ang hinihingi mong papel sa katabi mo na sobrang thank You, Lord at sa classroom na ito ay may nageexist na papel pa para sa'yo pero habang nageexam/quiz makakalimutan mo rin naman na ayaw ni Lord na mangopya ka;
Grabe. sobrang nakakamiss ang lahat! Masasabi ko na nga siguro ngayon na ang buhay ko noong studyante times ay hardwork + hardplay + hardlaugh + hardhelp. Ang saya!

Monday, August 1, 2011

Prisoner's Free

I searched for truth. And all I found was You, my God. I'll only ever give my all