Archive for July 2009
I Failed?
One of the greatest tides in my life is failure. Yup. I made a bad 'thing' that I though was good.
The hurt and the pain knocks me down and frustration keeps circulating in my veins. I didn't met their expectations. Their silent words really makes somber - it's breaking me, slaying me, keeps on stabbing me, killing me - just like DEATH WORDS!
I looked back to the times when I first heard the 'death word' - it's just on the last camp I attended and the very first thing I remembered is that you should haven't listened to those persons who told you those death words but rather believe on what the Lord has told you, promised you.
as I looked upon life and remember a movie (Meet the Robinsons), failure had always lead people to success. And even people(Bible Characters) who think to themselves that they are failures was used by God to do the Job.
It's true that Death Words + Failure will kill you. But the Lord is always there to give you hope. His unfailing love and grace will help you stand up, take a single step, and another single step, and another one... and will help you to walk.. and finally, you can see your self running again..
It's God's supply of Hope - it's free. Specially when life hurts most.
The hurt and the pain knocks me down and frustration keeps circulating in my veins. I didn't met their expectations. Their silent words really makes somber - it's breaking me, slaying me, keeps on stabbing me, killing me - just like DEATH WORDS!
I looked back to the times when I first heard the 'death word' - it's just on the last camp I attended and the very first thing I remembered is that you should haven't listened to those persons who told you those death words but rather believe on what the Lord has told you, promised you.
as I looked upon life and remember a movie (Meet the Robinsons), failure had always lead people to success. And even people(Bible Characters) who think to themselves that they are failures was used by God to do the Job.
It's true that Death Words + Failure will kill you. But the Lord is always there to give you hope. His unfailing love and grace will help you stand up, take a single step, and another single step, and another one... and will help you to walk.. and finally, you can see your self running again..
It's God's supply of Hope - it's free. Specially when life hurts most.
Happy nga ang Birthday..
Isang puting cartolina sa kanang kamay, Oracle na books a kaliwang braso, isang box ng cake sa kanang kamay. Lowbat na cellphone sa kaliwang kamay dahil sa dami ng text at vagpack sa likod na punong puno ng mga regalo, mga sulat na tila ba namakyaw ako sa mga Ninong at Ninang- yan ang hitsura ko paguwi ko ng bahay.
Lubos akong nagpapasalamat kay Lord dahil sa binigay Niyang life sa'kin. Hindi nga biro ang magstay ng 20 years dito sa earth.. Sabi nga ni Leah.. "may adik na 20 years nang nabubuhay dito sa earth". Haha!
Nagpapasalamat ako sa Lord sa pagsubaybay niya sakin every step of the way. Sa mga paghihirap (meron ba?), problemang dumaan, sa mga kalungkutan at sakit sa heart na piangdaanan.. andun Siya palagi. Nagpapasalamat ako sa family na kung saan ako belong at sa mga friends na nakasama ko - mga old, new at maging sa mga nakakasama ko ngayon sa buhay ko..
Hindi ko talaga alam kung panu ko pasasalamatan ung mgakaibigan kong nagefort naman talaga ng todong todo para sa birthday ko... May mga dumadating na bati na wala pang June at mga pangyayari kanna sa school. Inumpisahan ni Leah Estrelles ang eksena kanina. Nagtext si Allan Basilio na kailangan ko raw makita si Ma'am Antonio sa Department at Urgent daw ito. Kinabahan ako ng todo dahil late na kong nagpakita duon dahil nagquiz pa kami at nagpaalam lang ako sa prof namin sandali. Pagpasok ko, andun pa si Ma'am Isip. Ayon. Yun pala, iaabot lang ung regalo. Pagbalik ko sa room, tumingin agad ako kay Leah..at sinabing.. "pakana mo un noh?" haha! binati pa ko ng klase at kinantahan pa. (tama nga ba, ganun nga ba ang sequence?). Paglingon ko kina Gee, nagbubulungan sila ni Kim. Hindi ko pa alam kung kanino galing 'yon. Pwedeng kay Josh kasi dun lang naman sa Department un. Anyway, inabot ni Manolo ung maliit na box na mukha talagang excited buksan. Pagbukas ko, waw! pick ang laman:) violet pa. Galing kay Leah..
ayan. 3 na ang pick ko. Hansaya:)
Anyways, ayon. Ang style naman ng Hopia - mga pakana pakana nila. Si Gee, sabi niya, natanggal na raw siya sa commitee ng church nila. May meeting sila kea kailangan niyang umuwi ng maaga. Si Banal, nawala rin kanina, sabi ni Chy, 'San na kea si Banal? Umuwi na 'yon!' na hindi maipinta ung mukha na parang naiinis na or what.. Si Ian, sabi niya, 'Oi, PJ, senxa na, wala akong gift seo' at si Gee, walang letter. Himala! Actually, ang totoo niyan pinagtatakahan ko si Meca. kay Meca talaga ko nagtaka kung bakit naman sumama pa siya dun sa Ice Cream Store - bago talaga un. At nararamdaman ko nang may something. Hopia pa! Imposibleng wala! haha!
Ayon, pagdating sa Ice Cream store -wala talang eksena. tapos, sabi ko, 'Tara, ang inet dito, uwi na tayo!'
sabay labas ang mga handa nilang mga binili sa gateway na pinag-ambagan nila na kasama pa ung pa-kain ni Ma'am Picones-Juanillo.
Sabay labasan ng mga regalo at letters. Nakakatuwa sila.
Surprise Donut and Cake Party :)
Natouch ako.
Andon sina Josh, Gee, Banal, Ian, Meca, Nelson, Chy, Leo, at AJ
Nattouch ako sa mga thoughtfulness ng mga tao.
Paguwi ko, ndi pa pala tapos ang lahat...
ayan. ung munting tribute ni Kenneth na sobrang natouch naman ako. Ilang beses ko ring pinanuod yan dahil una, tinitignan ko ung pictures lang..tapos, pangalawa, ung mga words. Hehe! Sweetness ng bestfriend ko ah! Pagka-online ko, tinanong ba naman ako, "Online ka na?" Adiktus rin eh noh?
Hanggang sa isa isa ko nang binuksan ung mga binigay nila.. at mga kasulatan.
Hindi ko alam kung sa'n nila kinukuha ung mga 'appreciation' nila sakin.. sabi ko.. 'ako ba talaga toh?' Hehe..
Natotouch talaga ko sa mga sinabi nila. Nakakaoverwhelm. Salamat kay Lord at may mga ganito akong mga friends..
Natutuwa rin ako sa mga walang humpay na mga bumabati.
Sa church, sa facebook, walang katapusang greetings sa YM, sa text, sa school..
Ang sarap ding makantahan ng 'Happy Birthday'.. hehe:)
Sa pagkain sa bahay. Sa ginawa ni Rana na desert :) Super appreciate talaga:)
haay. Happy talaga ang birthday..
SALAMAT friends:)
Lubos akong nagpapasalamat kay Lord dahil sa binigay Niyang life sa'kin. Hindi nga biro ang magstay ng 20 years dito sa earth.. Sabi nga ni Leah.. "may adik na 20 years nang nabubuhay dito sa earth". Haha!
Nagpapasalamat ako sa Lord sa pagsubaybay niya sakin every step of the way. Sa mga paghihirap (meron ba?), problemang dumaan, sa mga kalungkutan at sakit sa heart na piangdaanan.. andun Siya palagi. Nagpapasalamat ako sa family na kung saan ako belong at sa mga friends na nakasama ko - mga old, new at maging sa mga nakakasama ko ngayon sa buhay ko..
Hindi ko talaga alam kung panu ko pasasalamatan ung mgakaibigan kong nagefort naman talaga ng todong todo para sa birthday ko... May mga dumadating na bati na wala pang June at mga pangyayari kanna sa school. Inumpisahan ni Leah Estrelles ang eksena kanina. Nagtext si Allan Basilio na kailangan ko raw makita si Ma'am Antonio sa Department at Urgent daw ito. Kinabahan ako ng todo dahil late na kong nagpakita duon dahil nagquiz pa kami at nagpaalam lang ako sa prof namin sandali. Pagpasok ko, andun pa si Ma'am Isip. Ayon. Yun pala, iaabot lang ung regalo. Pagbalik ko sa room, tumingin agad ako kay Leah..at sinabing.. "pakana mo un noh?" haha! binati pa ko ng klase at kinantahan pa. (tama nga ba, ganun nga ba ang sequence?). Paglingon ko kina Gee, nagbubulungan sila ni Kim. Hindi ko pa alam kung kanino galing 'yon. Pwedeng kay Josh kasi dun lang naman sa Department un. Anyway, inabot ni Manolo ung maliit na box na mukha talagang excited buksan. Pagbukas ko, waw! pick ang laman:) violet pa. Galing kay Leah..
ayan. 3 na ang pick ko. Hansaya:)Anyways, ayon. Ang style naman ng Hopia - mga pakana pakana nila. Si Gee, sabi niya, natanggal na raw siya sa commitee ng church nila. May meeting sila kea kailangan niyang umuwi ng maaga. Si Banal, nawala rin kanina, sabi ni Chy, 'San na kea si Banal? Umuwi na 'yon!' na hindi maipinta ung mukha na parang naiinis na or what.. Si Ian, sabi niya, 'Oi, PJ, senxa na, wala akong gift seo' at si Gee, walang letter. Himala! Actually, ang totoo niyan pinagtatakahan ko si Meca. kay Meca talaga ko nagtaka kung bakit naman sumama pa siya dun sa Ice Cream Store - bago talaga un. At nararamdaman ko nang may something. Hopia pa! Imposibleng wala! haha!
Ayon, pagdating sa Ice Cream store -wala talang eksena. tapos, sabi ko, 'Tara, ang inet dito, uwi na tayo!'
sabay labas ang mga handa nilang mga binili sa gateway na pinag-ambagan nila na kasama pa ung pa-kain ni Ma'am Picones-Juanillo.
Sabay labasan ng mga regalo at letters. Nakakatuwa sila.
Surprise Donut and Cake Party :)
Natouch ako.
Andon sina Josh, Gee, Banal, Ian, Meca, Nelson, Chy, Leo, at AJ
Nattouch ako sa mga thoughtfulness ng mga tao.
Paguwi ko, ndi pa pala tapos ang lahat...
ayan. ung munting tribute ni Kenneth na sobrang natouch naman ako. Ilang beses ko ring pinanuod yan dahil una, tinitignan ko ung pictures lang..tapos, pangalawa, ung mga words. Hehe! Sweetness ng bestfriend ko ah! Pagka-online ko, tinanong ba naman ako, "Online ka na?" Adiktus rin eh noh?
Hanggang sa isa isa ko nang binuksan ung mga binigay nila.. at mga kasulatan.
Hindi ko alam kung sa'n nila kinukuha ung mga 'appreciation' nila sakin.. sabi ko.. 'ako ba talaga toh?' Hehe..
Natotouch talaga ko sa mga sinabi nila. Nakakaoverwhelm. Salamat kay Lord at may mga ganito akong mga friends..
Natutuwa rin ako sa mga walang humpay na mga bumabati.
Sa church, sa facebook, walang katapusang greetings sa YM, sa text, sa school..
Ang sarap ding makantahan ng 'Happy Birthday'.. hehe:)
Sa pagkain sa bahay. Sa ginawa ni Rana na desert :) Super appreciate talaga:)
haay. Happy talaga ang birthday..
SALAMAT friends:)
Andami.
Prelim pa lang ngayon pero busy busyhan na ko.
Tama ba? Busy nga ba ko?
Oo. Tama. Busy ako.
Pero masaya pa rin at hindi stressed :)
May mga bagay nga lang siguro na gnagawa ko, pero hindi ko na ngayon magawa.,,
Nahahati na rin ang oras ko. Kinakain ng mga 2nd priorities and time para sa 1st priorities..
Sabagay, choice ko naman un. Parang eto yung mga lecture nung camp ah...
Minsan, kahit anong galing mo school, dapat may panahon ka pa rin para sa mga bagay na mas mahalaga. Dapat may panahon ka para kay Lord, may panahon pra makipaglokohan sa mga magulang, makipagchat sa mga friends at mag-alaga n g pet sa pet society. :)
Kaya lang, kadalasan, kinukulang rin ako ng panahon sa mga bagay2. Hindi na nga ko nakakatulong sa gawaing bahay at hindi ko na madalas matignan ung picture ng crush ko. :( haay=(
Ayon, eto. alas-4 na naman ng umaga. gusto mong makita kung anong ginawa ko nung mga nakaraang oras?
Ayan. ung itaas ng amin booth design..
Ang second layer..
First at second. pero hindi pa talaga magkadikit.
ay! may dumaang pusa;\
Haay! inamoy pa niya!
nako!! hinigaan na niya!! haay .. grrr! hehe
Tama ba? Busy nga ba ko?
Oo. Tama. Busy ako.
Pero masaya pa rin at hindi stressed :)
May mga bagay nga lang siguro na gnagawa ko, pero hindi ko na ngayon magawa.,,
Nahahati na rin ang oras ko. Kinakain ng mga 2nd priorities and time para sa 1st priorities..
Sabagay, choice ko naman un. Parang eto yung mga lecture nung camp ah...
Minsan, kahit anong galing mo school, dapat may panahon ka pa rin para sa mga bagay na mas mahalaga. Dapat may panahon ka para kay Lord, may panahon pra makipaglokohan sa mga magulang, makipagchat sa mga friends at mag-alaga n g pet sa pet society. :)
Kaya lang, kadalasan, kinukulang rin ako ng panahon sa mga bagay2. Hindi na nga ko nakakatulong sa gawaing bahay at hindi ko na madalas matignan ung picture ng crush ko. :( haay=(
Ayon, eto. alas-4 na naman ng umaga. gusto mong makita kung anong ginawa ko nung mga nakaraang oras?
Ayan. ung itaas ng amin booth design..
Ang second layer..
First at second. pero hindi pa talaga magkadikit.
ay! may dumaang pusa;\
Haay! inamoy pa niya!
nako!! hinigaan na niya!! haay .. grrr! hehe
